Ajdodlarimiz azaldan bayramda yetim-yesir, beva-bechora, xasta va muhtoj, qisqa qilib aytganda, ijtimoiy himoyaga - bir og‘iz shirin so‘z va amaliy ko‘makka muhtoj kishilarga mehr-muruvvat, saxovat ko‘rsatishni o‘zining sharafli burchi, deb bilgan. Bunday fayziyob kunlarda jamiki gina-kuduratlar oradan ko‘tarilib, o‘zaro samimiyat, oqibat, hamiyat va mehr-muhabbat rishtalari mustahkam bog‘langan...
Xalqimiz doim Navro‘zni o‘zgacha bir sog‘inch, intiqlik va ilhaqlik bilan qarshi oladi. Yoshu qari ko‘cha va xiyobonlarga, guzar va sayilgohlarga, dashtu dalalarga, qir-adirlarga chiqadi. Sayil qiziydi: hofizu xonandalar xonish qiladi, baxshilar do‘mbira chertadi, terma va laparlar yangraydi, askiyachi va qiziqchilarning ichakuzdi latifayu payrovlari ko‘ngillarga shodlik ulashadi. Kishilar dorbozu morboz, masxarabozu qo‘g‘irchoqbozlar bahsi, uloq-ko‘pkari, poyga, kurash, merganlik tomoshalaridan zavqlanadilar. Dasturxonlarni bahoriy taomlar bezaydi, doshqozonlarda sumalak qaynaydi...
Ozod va obod yurtimizga, samimiylikla yo'g'rilgan pokiza qalblarga xush kelding, uyg‘onish, yasharish, yangilanish va mehr-oqibat ayyomi! Qadimiy bayraming - Navro‘zi olam muborak bo‘lsin, O‘zbekistonim, Navro'zing muborak ulug' millat - O'ZBEGIM!
|